Olo Walicki - kontrabasista | kompozytor

polski / english

OLO WALICKI KASZEBE II

Karmiczne długi / Grzegorz Nawrocki

nie wiem dlaczego jestem taki nerwowy

stoję na przystanku, roztrzęsiony, spocony

autobus spóźniony, po co biegłem jak głupi

dzień będzie długi,

dzień będzie długi

wiem w mojej pracy nikt mnie nie lubi

karmiczne długi będę spłacać dzień cały

żadnej pochwały, nic tylko uciec w Bieszczady

jestem za słaby

Boże dlaczego jestem taki nerwowy

poranek piękny a ja taki spięty

chyba zapomniałem wyłączyć kuchenkę

zaraz tu zejdę

może to jakaś choroba psychiczna

dręczy mą duszę, dziedziczna skaza

volksdeutcha zdrada, piaśnickie krzyże

tego uczucia

nic nie opisze

czekam na autobus już minut trzydzieści

dziewczynę blond pieści chłopak z pryszczami

a ja z kotami w domu się pieszczę

oprócz tych zwierząt

nikt mnie już nie chce

oprócz tych zwierząt

nikt mnie już nie chce

stoję na przystanku i liczę oddechy

przeklęte mewy żrą mokry chleb

Jezu dlaczego jestem taki spięty

poranek piękny

wiatr suszy łzy

Salamon / Maciek Salamon

Był taki czas,

zabiły serca dwa,

choć nie chciał nikt by stało się to co,

miało się stać

Gwieździsta noc,

w ciemności ty i ja

tak by nas nie zobaczył w nocy nikt,

kto widzieć chciał

Ja tak bardzo bardzo kocham cię,

choć na to nie wygląda,

Chciałbym spędzić z tobą jeden dzień,

a może dwa

Na podwórku został straszny syf,

kto go posprząta,

wiem, że ty pomożesz dzisiaj mi,

bo ja tak chcę...

Nie minął rok

i okazało się,

że każdy nowy dzień wyzwaniem jest

nad miarę sił

Uczucie trwa

rozumiem ty i ja,

kto nie poświęci nawet trochę się

zostanie sam

Ja tak bardzo bardzo kocham cię,

choć na to nie wygląda,

Chciałbym spędzić z tobą jeden dzień,

a może dwa

Na podwórku został straszny syf,

kto go posprząta,

wiem, że ty pomożesz dzisiaj mi,

bo ja tak uuu u

Był taki czas,

zabiły serca dwa,

choć nie chciał nikt by stało się to co,

miało się stać

Gwieździsta noc,

w ciemności ty i ja

tak by nas nie zobaczył w nocy nikt,

kto widzieć chciał

Ja tak bardzo bardzo kocham cię,

choć na to nie wygląda,

Chciałbym spędzić z tobą jeden dzień,

a może dwa

Na podwórku został straszny syf,

kto go posprząta,

wiem, że ty pomożesz dzisiaj mi,

bo ja tak uuu u

bo ja bo ja bo ja

bo ja tak chcę bo ja

bo ja bo ja bo ja

Las / Dorota Masłowska

Zajmie mi to dzień

Zajmie nawet dwa

Zajmie mi to rok

Może wiele lat

Któregoś dnia gdy będę miała czas

wezmę reklamówkę i posprzątam cały las.

Posprzątam las.

Wszystkie butelki po hoop coli i fancie

chusteczki higieniczne stare gacie

Wyzbieram tak

że nie zostanie ślad.

Pralki lodówki reaktory atomowe

karoserie aut. Obcięte głowy.

Powieszone psy i martwe koty

puszki po mielonce i rozbite samoloty

Ooooo! Przyda się większy worek

nie zmieszczą się już te stare indianki

co w miniówach po złej drodze

chodzą nawet w niepogodzie

Zajmie mi to dzień

Zajmie nawet dwa

Zajmie mi to rok

Może wiele lat

Ale gdy skończę zatańczę bez tchu

na mchu w paprociach

przypełzną zaskrońce

wiewiórki zagrają dla mnie na orzechach

mądre liski na wąsach

sarny przyniosą mi w chrapach jagody

żuki krople rosy w rączkach

ucztą onieśmielona

jak frędzle serwety

będę zaplatać promienie słońca

KONTRABAS / Tymon Tymański

Jestem jazzowym kontrabasistą.

Ukończyłem Instytut Jazzu

Wyższej Szkoly Muzycznej w Katowicach.

Na moim dyplomowym egzaminie

zagrałem solo w "Giant Steps"

sześćdziesięcioczwórkami.

Cóż z tego, skoro zagłuszył mnie perkusista.

Ojciec był lubianym kontratubistą

w Orkiestrze Dętej kopalni "Gustaw".

Działo się to w Zabrzu, a w Zabrzu -

sami wiecie - lepiej mieć co robić.

Mówił do mnie: "Kiedyś wyrośniesz na duże chłopisko.

Zawsze chciałem grać na kontrabasie,

ale miałem za krótkie palce.

Synu - w imię ojca i matki -

zostaniesz wziętym kontrabasistą!”.

KONTRABAS TO KŁOPOTÓW MOC

I NIE WIEM JAK DŁUŻEJ NOSIĆ GO

KONTRABAS TO JAZZOWY KRZYŻ

I NIE MAM SIŁY Z NIM PRZEZ ŻYCIE IŚĆ

W szkole nie było jakoś szczególnie źle.

Trochę się ze mnie śmiali, ale bardziej dokuczali

małemu garbusowi na suzafonie.

Skończyłem podstawówkę i liceum,

postanawiając iść na studia.

Przez egzamin przeszedłem jak burza,

grając "Dla Elizy", arco.

Do mistrzostwa opanowałem ów diabelski tryl.

Sześćdziesięcioczwórkami.

Odtąd na roku miałem dziesięciu

pryszczatych kumpli kontrabasistów.

Marzyliśmy, żeby kiedyś zagrać

w jazzowej orkiestrze Wyntona Marsalisa.

Albo przynajmniej załapać się

do muzycznej roboty na statku,

gdzieś pomiędzy Barbados a Karaibami.

Po czwartym roku wszyscy kumple

przerzucili się na basówki i znaleźli angaż.

A ja zostałem sam - jak palec w tyłku!

Sześćdziesięcioczwórkami.

Kontrabas to moje jarzmo i jazzowy krzyż.

Ja wiem, że Jezus miał gorzej,

bo mnie przynajmniej nie biją.

Ale, sami wiecie - lekko nie jest.

Wytykają mnie ciągle palcami i mówią:

"Popatrz, jakie ten pan ma duże, duże skrzypce!"

Ale najgorsze jest to, że wciąż nie ma dżobów!!!

KONTRABAS TO KŁOPOTÓW MOC

I NIE MAM SIŁY DŁUŻEJ NOSIĆ GO

KONTRABAS TO JAZZOWY KRZYŻ

I JAK TU DALEJ Z NIM PRZEZ ŻYCIE IŚĆ?

KONTRABAS TO KŁOPOTÓW MOC

I NIE WIEM JAK DŁUŻEJ NOSIĆ GO

KONTRABAS TO JAZZOWY KRZYŻ

I NIE MAM SIŁY Z NIM PRZEZ ŻYCIE IŚĆ…

Kszila / Ania Lasocka

śpiewamy też o kopalniach, kopalniach żwiru

o kraterach wypełnionych szybkim piaskiem

o tym, że kiedyś część żwiru była w morzu, a część była w niebie,

trzecia część żwiru była w ogniu,

a czwarta część zakleszczyła się między tankowcami z ciężką wodą

ale tylko na chwilę

jesteśmy ratunkowym orszakiem konnym, ale bez koni

nosimy odbiorniki nazębne dla dorosłych

kiedy nasze aparaty odbierają ważną wiadomość, lekko krwawią nam dziąsła

pa pa pa pa....

odebraliśmy ostatnio taką ważną wiadomość

o dwunastu tysiącach ukrytych magazynów

ze spragnionymi zabawy embrionami i z wodą pitną

wodę pitną uwolniliśmy w polodowcowych fałdach

embriony uwolniliśmy pod sosnami, w ciepłym mchu, nakarmiliśmy je kszilą

pa pa pa pa....

nie zatrzymujemy się, bo nie mamy stóp na których można stanąć

nie, nie mamy twarzy, które ktoś mógłby głaskać pieszczotliwie rano

SŁONE PRZYMORZE / Wojciech Lopez Stamm

U zarania mego świata,

Gdym patrzył w niebo,

nie było automata.

Samolot z nad lotniska

jak wielka mewa wzlatał,

nie było automata.

Przez szklankę’m patrzył,

u zarania mego świata.

Nie było automata.

Gdym się urodził,

gdy świat urodził.

I świat by pęknął

chyba. I ból

był, i strach

jak teraz.

Zmierzch zapada,

noc zapada,

słońce pożera wielka ciemna

ryba.

U zarania mego świata

nie było automata,

- lecz co ja mówię?

Automat stał na peronie,

złotówki pożerał aluminiowe,

na początku mego

świata.

Rosła sałata

I starach na wróble stał,

i Herman, sąsiad drzewo rąbał.

I jest, i nie ma

tego świata.

Szeroką ulicą

samochody jadą

jak kiedyś,

i klakson któryś

włączy

trata ta ta.

I teraz, gdym już duży

i tęgim jestem chwatem,

uśmiecham się,

bo jestem automatem.

TONI / Gaba Kulka

kiedy już nie było tu nikogo

zdjął z siebie strój zmęczonych stóp

w hotelowej wannie rzeki szum

uda w łuskach splotły się w ogon

pół na pół i jej i mój
zanurzony w ciemnej toni

bury błysk słodkowodnych oczu
nie zmyli mnie ciepłota rąk
rano pod pościelą drobny piach
naniesiony z głębinowych snów

pół na pół i jej i mój
zanurzony w ciemnej toni

OLO WALICKI KASZËBË

teksty utworów
w języku kaszubskim
wraz z tłumaczeniami

autorka: DAMROKA KWIDZIŃSKA

Wanożnicë

Znowu je pół czwiorti z rena
Jak wiedno ostatnim czasa, ni moga spac
Dlôcze tak sa stało?
Wiedno mie cos taczégo sa przëtrôfiô
To nie je tak, że jô chca lëcho
to wiedno je tak, że to sa obrócywô w jinszą starna, niżle jô chca

Tak po prôwdze wszëtko bë bëło jinaczi, leno chto wiedzôł, że bënë Ce, taczi diôcheł sedzy
A jô chca jic wszadze, leno kol Ce
kol jego...
ë co mie z nego wszetczégo wëlazło?

Czasa mie sa wëdôwô, że pochôdóm z jinszëch placów
Z taczich - co ju dôwno są zabëté...
Czasa mie sa wëdôwô, że móm ju przeszłé za wiele stegnów, w szukanim miłotë, o jaczi ju nicht nie pamiatô

Jak wiele dargów, ë jak wiele czilométrów mómë ju przeszłé..
a nigdë żesmë sa nie zatrzimelë
tak jak wszetczé naje nôdzeje - nigdë nie staniemë!
a wszëtko miało bëc taczé powiôstkowé.

Leno zmusziwają naju do biôtczi, ë kożden, po prôwdze nawetka nen nôbarżi czësti
w chtërnym krew stolemowô sa gotëje,
chwôcy za barń..
Póczi jesz cos żëje, ë w kuńcu wëbawiony mdze zôpadłi zómk...
doch o to jidze

Czasa mie sa wëdôwô...

Ju zmarachowóny je moje serce, dësza...
Czasa mëszla, że wszëtko co jô mia nôbëlniészégo
Ostało dôwno ju skażony, zasztëkóny
A czedë béł nen snôżi czas,
Czede dësza spiéwa a serce jaż scëskało ze szczescégo,
to wiedno sa nalazł taczi, co...
Nie rozmieja dlôcze tak sa dzeje...

Wędrowcy

Znowu jest wpół do czwartej rano,
Tak jak ostatnio, nie mogę spać.
Dlaczego tak się dzieje?
Tylko mnie coś takiego się przytrafia..
To nie jest tak, że chcę źle.
To zawsze obraca się w inną stronę, niż chcę.

Tak naprawdę, wszystko byłoby inaczej,

ale kto wiedział, że w tobie taki diabeł siedzi..
A ja chciałam iść wszędzie, tylko obok ciebie.
Obok niego..
I co mi z tego wszystkiego wyszło?

Czasem mam wrażenie, że pochodzę z innych miejsc
Takich, co już dawno zostały zapomniane..
Czasem mam wrażenie, że przeszłam zbyt wiele ścieżek,
Szukając miłości, o której już nikt nie pamięta

Jak wiele dróg i jak wiele kilometrów przebyliśmy..
A nigdy się nie zatrzymaliśmy.
Tak, jak wszystkie nasze nadzieje - nigdy nie ustaniemy!
A wszystko miało być takie bajeczne.

Ale zmuszają nas do walki i każdy, nawet ten najczystszy,
W którym krew stolemowa się gotuje,
Chwyci za broń.
Dopóki coś jeszcze żyje.. i w końcu wybawiony będzie zapadły zamek..
Przecież o to chodzi.

Czasem mam wrażenie..

Już zmęczone jest moje serce, dusza..
Czasem myślę, że wszystko co miałam najlepszego
Zostało dawno już skażone, zamknięte.
A kiedy był ten piękny czas,
Kiedy dusza śpiewała, a serce aż ściskało ze szczęścia,
To zawsze znalazł się taki, co..
Nie rozumiem, dlaczego tak się dzieje...

*******

Czas Ca goni

Czas Ca goni...
Żëcé - w nas!

Jeden dzéń przëlecôł jak,
jak cziles lôt obëło..
Ona-dała wszëtko, on - ji nick...

On sa smiôł, lumprowôł sa wcyg, ona lazła raza z nim
Chtos ja widzôł z rena, lecho wëzdrzi..

On wiernotë nie chowôł,
wcyg na nią gorził, nie zdrzôł na ji bolescë, nie lëdôł ji..

Terô wiém, dërnota ta, nalazła w kuńcu jig?..
Corôz gorzi bëło, ostôł sóm...
nazôd do swi chëczë, nalôzł ja....

To béł dzéń, czë nim uzdrzôł sa,
Ona zamkła oczë swé...
Poszła tam gdze letko, badze żëc..
Ostawiła wszëtko, raza z nim..

Dopiérze terô po czase obôcził że je,
bez ni, nick ju niewôrtny..
Ona - żëje.....
Nowé żëcé mô....

Czas Ca goni...
Żëcé - w nas!

Czas Cię pogania

Czas Cię pogania..
Życie w nas!

Jeden dzień, przeminął jak kilka lat
Ona, dała wszystko, on jej - nic.
On się śmiał, wciąż balował
Ona - chodziła wszędzie za nim
Ktoś widział ją o poranku, źle wyglądała.
On niewierny,
Ciągle się na nią złościł
Nie zwracał na nią uwagi,
Nie kochał, zwyczajnie.
Teraz wiem - jego głupota
W końcu go dopadła
Było coraz gorzej, w końcu został sam.
Wrócił do swojego domu, gdzie ją znalazł
I to w ten dzień, zanim się obejrzał,
Ona zamknęła swoje oczy..
Poszła tam, gdzie łatwiej będzie się żyło..
Zostawiła wszystko, razem z nim..
Dopiero teraz zobaczył, że bez niej, nie jest nic wart.
Ona-żyje..
Nowe życie ma..

Czas Cię pogania
Życie w nas!

*******

Wiedno Të

Wiedno Të...
Wiedno Të, czasa tak bokadno trza,
wszëtko nazôd widzec zôs..
czë wëbawia czedës sa, chto wié

On béł jak spików snôżi kwiat,
ë wszetko sparłączoné z nim
Jak Bosczi obrôzk widza go,
Nim polózł w dôl...

Wiedno Të...
Dopust nie zabôczi mie,
Trza skuńczëc ju biótkowac sa,
Dargo mojô pozwól zabëc go...

Całi swiat zdrzôł jak ledóm Ce,
Nicht mie nie gôdôł lëchi je...
Dopiérze terô moga podniesc sa...

Nicht nie dôł szansë mie,
otemknąc sa....
Zmaczoné serce mojé, nie sromac sa,
nie sromac sa...

Nicht nie dôł szansë mie,
otemknąc sa....
Zmaczonô dësza mojô, weżużkôj sa,
weżużkôj sa, weżużkôj sa...

Wiedno Të..
lëchą dargą cażko jisc..
rozmajice z Tobą je...
strzemia wszetko tak jak Të..
Jak Të...

On beł jak spików snôżi kwiat,
ë wszetko sparłączoné z nim..
Jak Bosczi obrôzk widza go...

Zawsze Ty

Zawsze Ty.
Czasem tak niewiele potrzeba, by wszystko powróciło
Czy kiedyś się od tego uwolnię?
Kto wie.
On był, jak snów najpiękniejszy kwiat,
I wszystko co z nim związane.
Jak boski obrazek-widzę go.
nim sobie poszedł.

Zawsze Ty.
Mój los o mnie nie zapomina.
Musze skończyć już tą walkę
Moja drogo, pozwól mi go zapomnieć.
Cały świat patrzył, jak Cię kocham!
Nikt mi nie powiedział, że jesteś zły.
Dopiero teraz mogę się podnieść.

Nikt nie dał mi szansy się otworzyć,
Zmęczone serce moje, nie wstydź się.
Nie wstydź się, bo.
Nikt nie dał mi szansy się otworzyć,
Zmęczona duszo, wyśpij się.
Wyśpij się.

Zawsze Ty.
Złą drogą, ciężko iść
A z Tobą jest różnie
Wytrzymam wszystko, jak Ty.
Jak Ty.
On był, jak snów najpiękniejszy kwiat,
I wszystko co z nim związane.
Jak boski obrazek-widzę go.

*******

Zemia Mojô

Wiedno żëjesz we mie zemia mojô,
kożden oddech twój - mojim je...
chca spaczëc spokójno, w Twojich rakach nôlubotniészich...

Szczescé chodzëc po Twojich grzëpach,
ë wszëtko jednym je mojim cela..
Czedë przindze w kuńcu nen dzéń...
Przëjmij mie do se, jak swojé dzecko, na wiedno...

Ziemio moja

Ciągle żyjesz we mnie, ziemio moja,
Każdy Twój oddech - moim jest oddechem
Chcę spocząć spokojnie.
W Twoich dłoniach, najukochańszych.

Szczęściem jest, przemierzać Twe wzgórza,
Wszystko co robię, cel ma jedyny
Kiedy nadejdzie ten dzień.
Przyjmij mnie do siebie, jak swoje dziecko.
Na zawsze.

*******

Przëchôdóm do Ce

Przëchôdóm do Ce dzys,
przëchôdóm rzeknąc Cë...
Bo jô chca, jô bë chca..
bëc - żëcé miec...

Rzeknij mie Twojé miono,
Ostôw lëchosc za nama
Trzëm wiedno mie za raka
Bez żëcé puńdzemë raza...

Przychodzę do Ciebie

Przychodzę dziś do Ciebie.
Przychodzę, by Ci powiedzieć.
Bo chciałabym.
Ja, chcę być. Prawdziwe życie mieć!

Powiedz mi, jak masz na imię
To co złe, zostaw za nami
Już zawsze trzymaj mnie za rękę
Przez życie, pójdziemy razem

*******

Tatczëzna

Pëszny, bëlny, lubotny,
Snôżi, czëłi, miodny.
Kaszëbë!

Ojczyzna

Dumny, dobry, ukochany,
Piękny, czuły, miodny.
Kaszuby!